داستان نویسی کولی ها

گروه اینترنتی کولی ها با سرپرستی خانم منیرو روانی پور نسبت به برگزاری مسابقه داستان نویسی در سایت کولی نموده از میان لیست انتخابی شرکت کنندگان و داوران آنچه خواندنی و مورد توجه می باشد محوریت داستانهای انتخابی است که عمومن بر محور کلمه ممنوعه س ک س (یه خاطر ممنوعیت ایینترنتی در ایران ناچارن اینگونه تایپ شد) و جنون می گردند و داستانهایی با ساختاری دیگر و مضوع داستانی مغایر با دو پارامتر بالا کمتر محل توجه و انتخاب واقع گردیده اند . برای ریز مطلب این آدرس سایت می باشد

http://kooliha.blogfa.com/

سايه‌هاي پندار

عرب بود و با عطش آشنا ، او را به جايي انداخته‌ بودند ، كه عرب ني‌انداخته‌ بود. آن چنان جايي كه تيغ آفتاب بر فرق سر، زمين تف زده و سراب مفاهيمي بيگانه مي‌نمود. ريگزار ، شوره زار و حركت شن واژگاني بودند در سطور فرهنگ لغات.
اينجا اما هميشه‌ي خدا آسمان چكه مي كرد. سرما بود و باران ، باران بود و برف ، برف بود و سپيدي و انعكاس آن در مردمك چشم.
آسمان كوتاه و غباري تيره در پيش ، به گاه دم ، بازدم بر بر مي‌گشت و مي نشست روي صورت . از پس اين دم و بازدم ها آنجا كه سايه‌هاي رقصان ، دست دردست بخار ، چرخان موج زنان خود را به انحناي شب مي‌آويختند و شب پنجه در پنجه آسمان خود را به سپيدي تحميل مي‌داشت ، سرما او را فراخواند تا به لبها راند ، نام اولين لكه‌هاي كوچك فروافتاده از آسمان را ، « الثلج » اسمي بود كه به آنها بخشيد.


- آذرماه 1380

داغ شانه ها

مردي تو را روبروست
كه سيگار مي كشد
كمي اگر نگاه كني
نقش گنگي است
كه بر در ؛
كه بر ديوار
خطي از دود مي كشد
و مي كشد ؛ داغ
آفتاب
سرك از پشت شانه هايت
به قصد نگاه
و
نگاه مي كني به نقش ؛ به خط ؛ به دود
و تو
مي بيني
روي رد نرده
سايه اي سياه
تو را دست رد مي زند ؛
و مي روي ؛ هم پاي صدا
و مي برد به دور
پيچ در پيچ هاي سنگ فرش كوچه
گام هايت را
از دست زمين شاكي؛
از دست زمان هم
همچنان مي روي و دست مي كشي
روي ديوار
و همچنان مردي است تو را روبرو

دست مي كشي و پاهايت
سايه ات را مي كشد مماس
و تو موازي
دست مي كشي ازخود ؛
دست مي كشي از خدا

دست مي كشي تمام كوچه را
و خاطر كوچه در انهناي خود
گم مي كند ؛ ردي از تو را

و تو
همچنان خسته ؛ كمي مي گردي
اما ذهن كوچه مي داند كه ؛
ديگر برنمي گردي

و حالا روي سنگ فرش
زير حضور آفتاب
رد مردي است
كه داغ خاطراتي را
با خود مي كشد ؛
روي شانه ها
14/02/81

كوك مست

از پس پرده ي راز ،
مي رسد آواي ساز
اي همه مستان وصل
جان نيوشا كه‌راست ؟
در طربستان شوق
بيت به لب
پرنياز
چنگي سرمست پير ، پنجه به چنگ در نماز
از نوك سر پنجه‌گان ، شور و نوايي به پاست
اي همه مست مدام
دست دعاتان كجاست ؟

پرده به شد بر فراز از در درگاه ناز
وز پس اين پرده هاست ، دست اجابت دراز

راز پس پرده
نه در حوصله‌ي درك ماست
بهر طلب
بانگ دف و ناله‌ي ني ره‌گشاست

دست زنان ، رقص كنان
مست و غزل خوان و كوك
باده به دست بر سر خم ، چرخ‌ زنان هم چو دوك
با كف و دف ، نغمه سرا
گام نهيد سوي سماع
تا كه زخاك تا به سما ، گرد به گرد
دست به دست ،

گرد شوند گرد سماع


– 08/03/81

موجي ديگر

زندگي چون دريا است
و قانون دريا ،
موج است و طوفان
و پس ازطوفان ،
آسمان آبي و آبي آرام
و پس از آبي آرام ،
فرازاست و فرود
و موج و درياي ناآرام
زندگي موج است و طپش
و انسان درياست

« موجيم ، كه آسودگي‌ ما عدم ماست »

21/10/82